Tworząc warunki dla adaptacji najmłodszych dzieci, ułatwiamy w znaczny sposób ten proces również ich rodzicom.
Podstawą naszego przedszkolnego programu adaptacji
dzieci nowoprzyjętych, są:
1.Pierwsze zebranie informacyjne dla Rodziców dzieci nowoprzyjętych,
2. Spotkania w sali przedszkolnej, w wyznaczonych terminach, polegające na swobodnych rozmowach i wspólnych zabawach, wykonywaniu prac plastycznych, a przy sprzyjającej pogodzie, codzienne wspólne zabawy w ogrodzie przedszkolnym.
Jak zmniejszyć stres dziecka związany z przystosowaniem się do przedszkola?
Ważnym aspektem adaptacji dziecka do przedszkola jest:
1. Wcześniejsze wdrażanie dziecka do czynności samoobsługowych, zanim przyjdzie pierwszy raz do przedszkola,
2. Poszerzanie grona osób spoza najbliższej rodziny, np. pozostawianie malca na krótki czas z babcią, ciocią lub wujkiem,
3. Rozmowy z dzieckiem na temat pobytu w przedszkolu,
4. Udział w spotkaniach adaptacyjnych organizowanych na terenie placówki, które umożliwiają dziecku poznanie pań, uczestniczenie w zabawach z innymi dziećmi oraz poznanie nowego środowiska.
Bólu rozstania nie da się całkowicie uniknąć. Każde dziecko ma prawo źle znosić rozłąkę z najbliższymi. Maluch obserwując rodzica i widząc jego niepokój, sam odczuwa, że dzieje się coś złego. Dlatego ważne jest, aby rodzic był spokojny, żegnał i witał swoje dziecko uśmiechem. Często poczucie bezpieczeństwa daje dziecku przyniesiona z domu przytulanka.
Rodzice chcąc ułatwić przystosowanie się dziecka do nowych warunków powinni pamiętać, aby:
1. Cieszyć się i okazywać zadowolenie i cierpliwość, kiedy dziecko wykazuje samodzielność, wspierać dziecko w samodzielnym radzeniu sobie z czynnościami samoobsługowymi,
2. Nie przeciągać pożegnania w szatni, pomóc się dziecku rozebrać, pożegnać je i wyjść,
3. Nie straszyć dziecka przedszkolem,
4. Nie zabierać dziecka do domu, gdy płacze przy rozstaniu, jeśli zabierze się je choć jeden raz, nauczy się, że łzami może wszystko wymusić,
5. Jeśli rozstanie z mamą jest trudne i dziecko płacze, postarać się, aby przez kilka dni odprowadzali je do przedszkola tata lub babcia, – rozstania z tatą czy babcią mogą się okazać mniej bolesne,
6. Nie wymuszać na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres,
7. Konsekwentnie dotrzymywać danych dziecku obietnic, być słownym, np. jeśli umówimy się z dzieckiem, że zostanie odebrane po obiedzie, to pobyt w przedszkolu nie może przedłużyć się do podwieczorku,
8. Nie zamartwiać się w domu w pracy, jeśli rozstanie z dzieckiem było ciężkie, ponieważ dzieci zazwyczaj po wyjściu rodzica bardzo szybko się uspokajają i zaczynają się bawić.
Rodzicu pamiętaj:
Wysłanie dziecka do przedszkola nie może być traktowane w kategoriach przykrej konieczności!
W przedszkolu dziecko zdobędzie wiele sprawności i umiejętności, nauczy się współżycia społecznego w grupie rówieśniczej, nabierze odwagi oraz będzie miało szansę uwierzyć we własne możliwości, a przede wszystkim będzie miało możliwość wszechstronnego rozwoju, co ułatwi mu w przyszłości podjęcie nauki w szkole.
