Grupa II

DROGIE DZIECI, RODZICE, DZIADKOWIE I OPIEKUNOWIE ! 

Witamy Was serdecznie w Waszych domach. Codziennie będziemy prezentować na naszej stronie propozycje wspólnych zabaw, ćwiczeń oraz działań plastycznych do wykorzystania podczas wspólnego pobytu w domu.

 

Bardzo nam miło, że zaglądacie na naszą stronę i bierzecie udział w proponowanych zajęciach.

Dziękujemy również na miłe słowa,życzenia i podziękowania, które docierają do Nas poprzez pocztę e-mail.

 

Tęsknimy za Wami i czekamy na kolejne zdjęcia prac.

Pozdrawiamy serdecznie !

 

Wasze Panie – Iwonka, Agnieszka, Jola i Jagoda.

A oto prace, które wykonała Natalka:

W wielkanocnym nastroju… prace Igorka:

 

Kurczaczki, kolorowe pisanki oraz pięknie wyhodowana rzeżucha to wszystko jest dziełem naszej Natalki.

Gratulujemy pomysłów i dziękujemy za przesłanie kolejnych prac.

 

Miło nam zaprezentować kolejną pracę Igora.

Piękny Smok Segregiusz !

 

Niech dorosłych uczą dzieci, gdzie wyrzucać trzeba śmieci !

 

W nawiązaniu do tematu zajęcia plastycznego o charakterze ekologicznym pt. „ Coś z niczego – czyli pomysł na wykorzystanie odpadów”:

Praca  Antosia pt. „GITARA” – bardzo ciekawy pomysł oraz wykorzystanie pudełka po chusteczkach.

A oto kolejna praca. Oryginalny pomysł w wykonaniu Weroniki.

Cudny „SMOK BAKUŚ”

 Super! Gratulujemy!

Na zakończenie dzisiejszej prezentacji  dwie prace naszej Natalki. Zapewne brakuje nam wszystkim kontaktu z przyrodą. Patrząc na ten malowniczy wręcz bajkowy obrazek  czujemy się jak w prawdziwym lesie.

Natalka „LAS”

 Natalka pomyślała również o mieszkańcach lasu.

Dziękujemy za zdjęcia i czekamy na kolejne osiągnięcia naszych dzieci.

 

Na temat „Coś z niczego – pomysły na wykorzystanie odpadów” miło nam zaprezentować kolejną pracę naszej Natalki .

Natalia wykonała słonia o słodkiej nazwie „BARBIE”.

Do realizacji tematu zostały wykorzystane: kartony, folia bąbelkowa, zakrętki i sznurki. Gratulujemy pomysłu! 

 

W nawiązaniu do tematu tygodnia prezentujemy super pracę Antosia pt. ” ZAGRODA NA WSI „.

Może dzieci rozpoznają jakie zwierzęta ulepił Antoś ?

 

Piękna praca i bardzo trudna. Super pomysł!

 

Prezentujemy kolejną super-pracę Antosia: Jego różowa świnka została wykonana z plastikowej butelki po wodzie, nóżki – z rolek po papierze. 

Dziękujemy!

 

Propozycje zabaw na poniedziałek 28-04-2020

Temat dnia: MOJA OKOLICA MNIE ZACHWYCA!

Dzień dobry! W tym tygodniu będziemy poznawać nasze miasto i region. Zapraszamy, zaczynamy!

 

• Na początek proponujemy byście wspólnie powyglądali przez okna: co widzicie – bloki, domy, ulicę, park, skwer, a może plac zabaw? Co znajduje się w pobliżu: ulubiony sklep, apteka, a może przedszkole? Jak nazywa się nasza miejscowość? A czy pamiętacie, jak nazywają się miejscowości, gdzie mieszkają Wasi dziadkowie, ulubieni kuzyni, albo może skąd pochodzą Wasi rodzice?

• Miasto czy wieś? Obejrzyjcie zdjęcia, które z nich przedstawiają miasto, a które wieś? Co można zobaczyć w mieście, a co na wsi?

• Ćwiczenia logopedyczne.

Prosimy rodziców o przygotowanie lusterek, odczytanie instrukcji i wspólne ćwiczenia – życzymy dobrej zabawy!

– W mieście stoi sygnalizator świetlny – gdy świeci zielone światło: unosicie język do góry, gdy świeci czerwone światło – język umieszczacie za dolnymi zębami.

– Samochody –naśladujecie jazdę samochodem: czubek języka przesuwacie po podniebieniu od zębów w stronę gardła, kilkakrotnie powtarzając ten ruch.

– Wieżowiec – w wieżowcu winda kursuje raz w górę, raz w dół. Wykonujecie ruch językiem, unosząc go raz w stronę nosa, a raz w stronę brody.

– Przedszkolaki – w przedszkolu pani wita się rano z dziećmi. Dotykacie czubkiem języka do każdego zęba na górze i każdego zęba na dole.

– Konik – Naśladujecie stukot kopyt konia: odbijacie język od podniebienia, jednocześnie rozciągając, a następnie ściągają wargi w dziobek.

– Krowa – Naśladujecie ruch żucia, pokazując, jak krowa na łące je trawę.

– Traktor jeździ w koło po polu – unosicie czubek języka na górną wargę i wykonujecie koliste ruchy po górnej i po dolnej wardze.

 

• Zabawa popularna „Nie chcę cię znać”. Stajecie naprzeciwko siebie – zapraszamy do popularnej zabawy!

W jaki sposób można się miło przywitać? Zademonstrujcie te sposoby (machanie rączką, „piątka”, „żółwik”, posyłanie całusków:) )

• A teraz zapraszamy do zwiedzenia jednego z najpiękniejszych miejsc nie tylko w Warszawie, ale w całej Europie – opowiadanie A. Widzowskiej W Łazienkach

Olek bardzo lubi chodzić do przedszkola. Najbardziej cieszy go zabawa w ogródku oraz wycieczki. Jed­nak, kiedy pani wspomniała, że planuje wyjście do Łazienek, Olek posmutniał.

– Do łazienek? Mnie się wcale nie chce siusiu…

– Łazienki Królewskie to znany warszawski park położony wokół pięknego pałacu – wyjaśniła pani.

– A ja już tam byłem… – jęknął Maciuś.

Pogoda była słoneczna, a park okazał się pełen niespodzianek. Dzieci odwiedziły Amfiteatr, gdzie w daw­nych czasach odbywały się przedstawienia dla króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pani powie­działa, że wciąż można tu podziwiać sztuki teatralne i koncerty.

– Ten król miał na imię tak jak ja – ucieszył się Staś. – Ciekawe, czy lubił frytki…

– Wtedy nie znano frytek – wyjaśniła pani.

W południowej części Łazienek znajdowała się wielka misa, a nad nią rzeźba lwa wypluwającego wodę.

– Zobaczcie, jakie źródełko! – pisnęła Zosia. – Możemy umyć ręce?

– Oczywiście.

– A ten lew gryzie?

– Nie, to tylko fontanna w kształcie lwiej głowy – uspokoiła ją pani.

– Ja już tu byłem – jęknął po raz drugi, Maciuś.

– Ale marudzisz – zdenerwował się Olek.

W stawie pływały ogromne pomarańczowe karpie. Podczas, gdy pani pokazywała dzieciom sikorki, Zuzia z Kubą postanowili nakarmić karpie resztkami bułki, którą Zuzia zabrała na wycieczkę. Gdy tylko pani to zauważyła, powiedziała dzieciom, że w każdym parku obowiązuje regulamin. W Łazienkach Królewskich zgodnie z regulaminem nie wolno karmić zwierząt i rozsypywać im pokarmu. Nie wolno także dotykać zwierząt w szczególności wiewiórek i pawi.

– Ja już tu byłem – znów odezwał się Maciuś.

Nawet wiewiórki nie wywołały uśmiechu na jego buzi.

Jednak przy wyjściu z parku, Maciuś zaskoczył wszystkich.

– Tutaj nie byłem! Co to za pan pod żelaznym drzewem? – zapytał, wyraźnie ożywiony.

– To jest pomnik Fryderyka Chopina, polskiego kompozytora i pianisty. A drzewo, pod którym siedzi, to wierzba, symbol Polski.

Maciuś po raz pierwszy uśmiechnął się od ucha do ucha i powiedział:

– Też bym chciał taki pomnik w mojej łazience…

Kolejnym punktem wycieczki była stadnina koni znajdująca się nieopodal Warszawy.

– Konie! – zawołał nagle rozradowany Olek.

Rzeczywiście, za ogrodzeniem spokojnie pasły się konie: brązowe, czarne, nakrapiane i nawet jeden biały. Dzieci mogły je pogłaskać po mięciutkich chrapkach. Były tam nawet dwa kucyki z warkoczykami zaple­cionymi na grzywach.

– Może zamiast psa rodzice zgodzą się na konia? – pomyślał Olek. – Tylko gdzie on by mieszkał? Muszę to jeszcze przemyśleć.

 

• Porozmawiajcie o tym, co widziały dzieci

– Jak nazywa się miejsce, które odwiedziły?

– Co widziały w parku w Łazienkach Królewskich?

– Jaki kształt miała fontanna, którą widziały?

– Czy widziały w parku jakieś zwierzęta?

– Jak nazywał się słynny polski muzyk, którego pomnik znajduje się w Łazienkach Królewskich?

Możecie też obejrzeć prezentację pięknych zdjęć Tadeusza Słabczyńskiego przedstawiające Łazienki Królewskie wiosną

 

• Improwizacja ruchowa do utworu Fryderyka Chopina – Mazurek As-dur (Op. 59 Nr 2) w wykonaniu Erica Lu. Mamy poprosimy o przygotowanie zwiewnej chusteczki lub kawałka bibułki. Posłuchajcie utworu F. Chopina i opowiedzcie ruchem, o czym według Was opowiada muzyka.

 

 

• Praca plastyczna „Moja okolica mnie zachwyca” – rodziców prosimy o przygotowanie kartek, kleju i kolorowych czasopism ze zdjęciami, a dzieci – wyobraźni i zręcznych paluszków.

Stwórzcie pracę, która będzie przedstawiać fragment Waszej najbliższej okolicy, który najbardziej lubicie, albo miejsce w Warszawie, które najbardziej Wam się podoba.

Przyślijcie nam zdjęcia Waszych prac – bardzo na nie czekamy!

 

Propozycje dla Rodziców – niżej proponujemy linki do ciekawych  stron, może Państwa zainspirują do zorganizowania ciekawej wycieczki dla całej rodziny (na razie choćby wirtualnej).

https://www.polskatradycja.pl/folklor/stroje-ludowe/mazowsze/stroj-lowicki.html [ciekawe informacje o polskim folklorze i tradycjach]

https://www.trasadlabobasa.pl/tab/zielen/lazienki_krolewskie/52 [trasy ciekawych wycieczek dla rodziców z dziećmi]

 

Propozycje zabaw  – wtorek 28.-0.2020

Temat dnia: JESTEŚMY UPRZEJMI WOBEC INNYCH

 

Dzień dobry! Nasze najbliższe otoczenie to przede wszystkim ludzie, dlatego dzisiaj przypomnimy sobie, jak brzmią pewne tajemnicze słowa, a także poćwiczymy słuch, zaproponujemy też kilka ćwiczeń logopedycznych, zapraszamy!

• Ćwiczenia słuchowe. Prosimy rodziców o uchylenie okna. Dzieci zamykają oczy i uważnie słuchają odgłosów wokół (jeśli są niewyraźnie, rodzice mogą je stworzyć, np. zgnieść kawałek gazety, postukać w podłogę). Następnie prosimy dzieci, by opowiedziały, co słyszały.
• Obejrzyjcie obrazki, które zachowania są negatywne, a które pozytywne?

• Ćwiczenia warg – rodzic podaje przykład dobrego zachowania (np. pocieszamy, gdy ktoś płacze) – dziecko szeroko rozchyla usta, pokazując zęby; kiedy rodzic podaje przykład złego zachowania (np. dokuczanie koledze) – dziecko tworzy dziobek.

• Piosenka Lola „Proszę, dziękuję, przepraszam”

 

 

Kiedy sięgam po zabawkę,

wejść nie mogę na huśtawkę

dobrą radę wam przynoszę:

Lolo mówi: proszę!

Gdy dostanę coś ładnego

lub ktoś powie coś miłego,

wtedy dobrze się już czuję,

Lolo pięknie dziękuje!

 

Ref. Trzy ważne słowa ogłaszam:

PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM!

Oto zasada jest nasza:

PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM.

 

Gdy zepsuję z klocków domek

i posmutniał kumpel Tomek,

wtedy sprzeczkę tę wygaszam,

Lolo mówi: przepraszam!

Gdy nie sięgam po zabawkę

wejść nie mogę na huśtawkę

dobrą radę wam przynoszę:

Lolo mówi: proszę!

 

– O jakich tajemniczych słowach śpiewał Lolo?

– Dlaczego te słowa są magiczne?

– W jaki sposób można zaprosić kogoś do zabawy, albo o coś poprosić?

– W jaki sposób grzecznie odmówić komuś odmówić?

– Co to jest dobre wychowanie?

Zaśpiewajcie razem z Lolem, spróbujcie nauczyć się piosenki na pamięć.

 

• Praca plastyczna „Kwiaty dla bliskiej osoby” (będą potrzebne: kartka biała A4, kolorowy papier lub farby).

Dziecko odrysowuje dłonie na kolorowych kartkach, wycina je z pomocą rodziców i komponuje bukiet; dorysowuje lub dokleja listki, łodyżki i kokardkę lub wazon; może też odbić maczane w kolorowych farbach dłonie. Kwiaty wręczamy bliskim osobom. Dobrej zabawy!

 

Bardzo dziękujemy Antosiowi, który przysłała swoją pracę „Syrenka Warszawska”.

Mama Antosia napisała: 

 

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 29.04.2020 r.

Temat Dnia: „Domy i domki”.

W dzisiejszym dniu dzieci będą rozwijały swoja spostrzegawczość oraz umiejętność wykonywania poleceń według instrukcji ruchowej, utrwalały wiedzę poznawczą na temat używania zwrotów grzecznościowych w odpowiednich sytuacjach, rozwijały intuicję geometryczną poprzez dorysowywanie brakujących elementów obrazu oraz kształtowały umiejętność przeliczania i posługiwania się liczebnikami porządkowymi.

1. Na początku zachęcamy do wspólnej zabawy wspartej rymowanką „ Maszerują dzieci drogą”.

Maszerują dzieci drogą, maszerują w miejscu  raz, dwa, trzy! – wyklaskujemy rytmicznie,

Lewą nogą, prawą nogą –  wystawiamy do boku lewą nogę i prawą nogę,

raz, dwa, trzy! – wyklaskują rytmicznie,

A nad drogą słonko świeci – wznosimy obie ręce wysoko w górę,

i uśmiecha się do dzieci – obracamy się wokół własnej osi,

raz, dwa, raz, dwa, trzy!-  wyklaskujemy rytmicznie.

2. Wspólne śpiewanie ( utrwalenie) piosenki Lola pt. „ Proszę, dziękuję, przepraszam „.

Proponujemy krótką pogadankę o roli magicznych słów w kontaktach między ludźmi. Prosimy by dziecko dało przykład konkretnych sytuacji, w których powinno się użyć słów: przepraszam, dziękuję , proszę.

3. „ Dorysuj brakujące elementy „ – zabawa plastyczna

Rysunek domu: prostokątny kształt domu, trójkątny dach, po bokach dwa okna z brakującymi elementami.( rysujemy szablon domu według podanego wzoru )

 

Prosimy aby dziecko dokończyło rysunek domu zgodnie z poleceniem:

 − Pomiędzy oknami dorysuj drzwi.

− Na dachu dorysuj komin.

− Przed domem narysuj chodnik.

− Obok domu dorysuj garaż.

− Nad domem – słońce.

− Za domem rośnie las.

Na zakończenie prosimy by dziecko spróbowało nazwać figury geometryczne z jakich składa się rysunek domu.

4. „ Numerowanie domów” – zabawa dydaktyczna

Pomoce ( poniżej ) ilustracja domów przy ulicy, koła wycięte z kolorowego papieru ( po 4 a każdy komplet w innym kolorze). Zadaniem dziecka  jest liczenie domów, a następnie numerowanie ich za pomocą kół (w zakresie ich umiejętności).

 

Domy na ilustracji różnią się wielkością. Zatem prosimy dziecko by wskazało, który dom jest najmniejszy a który największy.

5. Zamiana rytmu obrazkowego na ruchy.

duży dom – dziecko  staje z wysoko uniesionymi rękami,

 średni dom – dziecko w postawie wyprostowanej,

mały dom – dziecko w przysiadzie ( Na początku zadania ruchowe wykonujemy razem z dzieckiem następnie prosimy by w trakcie pokazu wybranego domu dostosowało ruch zgodnie z uprzednią instrukcją ).

 

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 30.04.2020 r.

Temat Dnia: „Najpiękniejszy dom ”.

 

Dziś poznajemy znaczenie  pojęć związanych z domem: schody, piętro, klucze, zamek-  utrwalając jednocześnie przeliczanie przy pomocy liczebników porządkowych od 1 do 5. Badamy i poznajemy otoczenie przy pomocy zmysłu dotyku. A doświadczenia plastyczne poszerzamy wykonując własny „projekt domu” z wykorzystaniem koperty na listy. Ostatnie ćwiczenie wsparte wierszem polega na prawidłowej artykulacji głoski „d”. Na zakończenie dla chętnych bajka do wysłuchania.

1.„ Liczymy schody” – Zabawa matematyczna

Pomoce: klocki lego, duplo lub klocki drewniane

Dziecko, zgodnie z instrukcją układa klocki schodkowo, wskazując palcem kolejne klocki i je liczą: pierwszy stopień, drugi, trzeci, czwarty, piąty (lub w zakresie swoich możliwości). Możemy zabawę przenieść na prawdziwe schody ( podczas wyjścia na krótki spacer)

2. „Liczenie pięter” – Zabawa matematyczna

Pomoce: klocki lego, duplo lub klocki drewniane

Dziecko układa fundament – parter dla wieży – a następnie buduje wieżę z kolorowych klocków. Licząc piętra, używa liczebników porządkowych: pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte.

3. „ Do czego są potrzebne klucze?” – inicjujemy krótką pogadankę z dzieckiem.

Pomoce: różnorodne klucze

Wspólnie z dzieckiem  oglądamy różne klucze i zastanawiając się, do czego są potrzebne, np.: do otwierania i zamykania drzwi mieszkania, domu lub garażu, do kłódki, do samochodu, do zapięcia rowerowego, walizki itp.

Dziecko ćwiczy otwieranie i zamykanie, manipulując, dopasowując klucze, zamykając i otwierając różne zamki w domu.

4. „ Klucz do zamka” – Zabawa plastyczna

Pomoce: Glina ( może być ciastolina lub masa solna, wałek do ciasta, różne klucze.

Dziecko wykonuje odciski różnych kluczy w rozwałkowanym kawałku gliny. Ogląda swoje wytwory, porównuje wzory, nazywa i rozpoznaje wielkości.

5. „ Domek z koperty” – zajęcie plastyczne

Pomoce: biała koperta , kolorowe flamastry, kredki, tusz do stemplowania palcami, brązowy papier kolorowy, biała kredka.

Najpierw robimy dach naszego domku – stemplujemy paluszkami dachówki rzędami, od dołu trójkąta, ku górze. Z brązowego papieru wycinamy mały prostokąt i przyklejamy go do dachu – będzie to komin. Na kominie rysujemy białą kredką cegiełki. Następnie ozdabiamy dowolnie domek – rysujemy flamastrami okna, drzwi, kwiaty. Domek gotowy!

6. Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej pt. „ Moja miejscowość „. Czytamy treść wiersza i zadajemy dziecku pytanie:

Czym różnią się domy na wsi i w mieście?

Ponownie powtarzamy wiersz, a dziecko – fragment tekstu: Da, do, du, da, do, da, w pięknym domu mieszkam ja!

 

Ile bloków stoi w mieście!

Jedne duże, inne małe.

Ten jest żółty, tamten szary,

a te obok – całkiem białe.

Mkną ulicą samochody;

wszędzie pełno zakamarków.

By odpocząć od hałasu,

zawsze można iść do parku.

Da, do, du, da, do, da,

w pięknym domu mieszkam ja!

Na wsi domów jest niewiele;

spokój zwykle tam panuje.

Za dnia słychać śpiew skowronka,

nocą sowa pohukuje.

Czasem piesek przerwie ciszę,

kiedy biega po ogrodzie.

Kogut pieje, krowa muczy,

kaczka kwacze gdzieś na wodzie.

Da, do, du, da, do, da,

w pięknym domu mieszkam ja!

Czy to miasto, czy też wioska,

wielkie bloki, małe domy,

najważniejsze, by prócz domu

mieć rodzinę i znajomych!

Da, do, du, da, do, da,

w pięknym domu mieszkam ja!

 7. Oglądanie domów, porównywanie ich wielkości, kształtów, liczby pięter.

Jeśli to możliwe, dzieci mogą obejrzeć domy swoich koleżanek i kolegów mieszkających w najbliższej okolicy. Możemy przeprowadzić takie obserwacje przez okno lub z balkonu mieszkania zachęcając dziecko do wypowiadania się na temat.

8. Na zakończenie możemy zaproponować przeczytanie piękną bajki z serii ” Opowieści z Kapelusza” pt. ” Bajka o kluczach i guziku w kieszeni” autorstwa M. Dereniowskiej.

Któż ich nie ma i ich nie potrzebuje? Na całym świecie nie znajdzie się chyba ani jedna taka osoba. I choć może nie każdy ma ich od razu kilka, to na pewno ma chociaż jeden, z którym się nie rozstaje i którego zawsze pilnuje. Bo bez kluczy nie sposób się obejść – nikt temu nie zaprzeczy.
A to będzie historia o trzech kluczach, które mieszkały w przepastnej kieszeni spodni pewnego poważnego jegomościa. Znały się od zawsze i wcale im nie przeszkadzało, że były spięte wspólną obręczą. Wręcz przeciwnie, bardzo ją lubiły, bo dzięki niej czuły się bezpiecznie. Lubiły też swoją kieszeń – głównie za to, że nie była ani zbyt duża, ani zbyt mała. Była jakby uszyta dla nich na miarę.
Aż tu nagle któregoś ranka w tej kluczowej kieszeni pojawił się niezapowiedziany gość. Klucze z niezadowoleniem popatrzyły po sobie.
– To nasza kieszeń – przemówił największy z nich. – Kim jesteś?
– Jestem guzikiem od płaszcza – powiedział zgodnie z prawdą guzik.
– No widzisz – odezwał się inny klucz, ten najbardziej zębaty – ty jesteś od płaszcza, a to jest kieszeń w spodniach. Chyba cię tu nie powinno być, prawda? Przez ciebie jest nam ciasno.

– Wiem – guzik poczuł się jak intruz, a w jego guzikowych oczach pojawiła się łza. – Wolałbym być na swoim zwyczajowym miejscu, ale dzisiaj przy zakładaniu płaszcza odprułem się niechcący i żebym się nie zgubił, właściciel wpakował mnie w tę kieszeń…
– A to historia! – trzeci klucz zakrzyknął z niedowierzaniem. – I co teraz z tobą będzie?
– Pewnie za jakiś czas sobie o mnie przypomni i każe mnie przyszyć tam, skąd się urwałem.
– A tak właściwie, co robisz na co dzień? – ostrożnie zapytał ten zębaty. Trochę zły był na siebie, że w pierwszej chwili tak ostro zareagował, przecież wcale nie musiał.
– Pilnuję, by płaszcz właściciela był szczelnie zapięty. Dzięki temu nie marznie on na wietrze i na mrozie.
– Czy to jest tak, jakbyś zamykał ten płaszcz? – zapytał ten największy, bo nagle odniósł wrażenie, że on i guzik mają ze sobą coś wspólnego.
– Rzeczywiście, można tak to powiedzieć – odrzekł guzik po chwili namysłu.
– To pięknie – wtrącił się trzeci klucz – ale jak się coś zamknie, to później trzeba to otworzyć. Inaczej jaki w tym sens?
Pozostałe klucze spojrzały na niego z podziwem. Żaden z nich nigdy nie pomyślał o swoim przeznaczeniu w ten sposób.
– To oczywiste! – powiedział z kolei guzik. – I ja, jak zapnę płaszcz właściciela, to potem muszę go rozpiąć. Inaczej nigdy by go nie zdjął i latem by mu było bardzo gorąco. A wy czym się zajmujecie? – nagle guzik zdał sobie sprawę, że nic nie wie o swoich nowych znajomych.
– Podobnie jak ty, otwieramy i zamykamy różne rzeczy. Ja jestem od drzwi wejściowych – powiedział z dumą ten największy. – Mój zębaty, trochę szorstki przyjaciel zajmuje się wszelkiego rodzaju szafami. Natomiast najmniejszy z nas opiekuje się pewną bardzo ważną kasetką, która skrywa największe skarby naszego właściciela.
– To który z was jest najważniejszy? – zafrapował się guzik.
– Każdy z nas jest równie potrzebny. Gdyby tak nie było, właściciel by nas tutaj razem nie trzymał – szybko odpowiedział klucz do tajemniczej skrytki, a pozostałe dwa przytaknęły mu zgodnie.
– Tak samo jest u mnie i u innych guzików od płaszcza. Każdy z nas jest potrzebny. To dlatego właściciel zadbał, żebym się nie zgubił. Beze mnie płaszcz byłby niekompletny – guzik uśmiechnął się, uświadamiając sobie, że komuś na nim zależy.

Nagle w kieszeni pojawiła się ręka właściciela.
– Który z was to guzik? – zapytała, zręcznie przebierając palcami.
– To ja – odparł z dumą przybysz.
– Czy jeszcze się spotkamy? – pospiesznie zapytały klucze, domyślały się bowiem, że oto ich nowy przyjaciel będzie musiał ich opuścić.
– To niewykluczone – filuternie odparł guzik i dał się porwać dłoni właściciela.

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 04.05.2020 r.

Temat Dnia: „ Biało – czerwona flaga ”.

Witamy dzieci oraz rodziców na dzisiejszych zajęciach.

 Ten tydzień tematycznie będzie poświęcony kształtowaniu postaw patriotycznych oraz rozumieniu poczucia szacunku do symboli narodowych  (flaga, godło, hymn). Dzieci będą doskonaliły pamięć, umiejętność komunikowania się, poznawały nowe pojęcia i treści związane z wychowaniem rodzinnym, obywatelskim oraz patriotycznym.

1.Polska” – wspólne  wyszukiwanie, prezentowanie i oglądanie książek oraz albumów o miastach i symbolach Polski. Zachęcenie dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat Polski. Gdzie znajduje się Polska na mapie?.

2. Zaproszenie do obejrzenia filmu edukacyjnego o polskich symbolach narodowych pt. „ Polak mały”. Zapoznanie z flagą, godłem oraz hymnem Polski. Krótka rozmowa dotycząca treści obejrzanego filmu.

Prosimy dziecko o odpowiedzi na pytania:

– Jak wygląda godło Polski?

– Co symbolizuje czerwień i biel?

– Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest wyjątkową pieśnią?

3. „Flaga” – zagadka słowna wsparta rymowanką według B. Szelągowskiej pt. „Wisi wysoko”.

Biało-czerwona.

Często z wiatrem musi się zmagać.

To symbol Polski, to nasza… (flaga).

Na podstawie ilustracji opisujemy jak wygląda flaga Polski.

4. Przechodzimy teraz do przeczytania dziecku opowiadania E. Stadmüller pt. „Biało-czerwone”.

Z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej grupa średniaków przygotowała inscenizację legendy ,,O Lechu, Czechu i Rusie”. Kuba grał Czecha, Bartek – Rusa, a Olek – Lecha. Prawdę mówiąc, była to jego pierwsza tak poważna rola, więc bardzo się przejmował i wciąż powtarzał:

– Chodźmy ku północy, serce mi mówi, że tam znajdziemy nasz nowy dom. Jego wierny lud – czyli Oskar z Karolem i Kubą oraz Basia, Malwinka, Wiktoria         i Ania – ufnie podążał za nim. Nagle wszyscy zatrzymali się, bo oto ich oczom ukazał się wspaniały widok. Wyświetlał się on na ścianie, a przedstawiał leśną polanę o zachodzie słońca. Na środku tej polany rósł potężny dąb, a w jego konarach widać było gniazdo orła. Piękny biały ptak siedział w nim z rozłożonymi skrzydłami, zupełnie jakby chciał ochronić swe pisklęta przed niebezpieczeństwem.

– Oto nasz znak! – wołał Olek. – I nasze barwy!

W tym momencie na ścianie pojawił się kolejny obraz przedstawiający polską biało-czerwoną flagę i godło narodowe – białego orła w złotej koronie na czerwonym tle. Przedstawienie obejrzały wszystkie dzieci z przedszkola. Ada też. Po obiedzie grupa Olka robiła chorągiewki. Zadanie polegało na przyklejeniu biało-czerwonej karteczki do cienkiego patyczka. Z początku szło to opornie, ale już przy trzeciej chorągiewce wszyscy nabierali wprawy.

– Kto chce, może sobie zabrać do domu kilka chorągiewek i patyczków – zachęcała pani. – Będzie można 2 maja udekorować nimi okno albo balkon… Niech wszyscy widzą, że cieszymy się z tego, że jesteśmy Polakami.

Olkowi nie trzeba było dwa razy tego powtarzać. Nie namyślając się zbyt długo, wpakował cały plik chorągiewek i garść patyczków do swojej tekturowej teczki    i zabrał do domu. Do wieczora bawił się świetnie z Adą, grał z tatą w piłkę, pomagał mamie robić kisiel. Dopiero następnego dnia przypomniał sobie o chorągiewkach.

– Jutro święto flagi! – zawołał przerażony. – A ja zapomniałem o moich chorągiewkach. Pani powiedziała, że trzeba udekorować nimi dom. Sam przecież wybrałem te kolory…

Ada poważnie kiwnęła główką.

– Był księciem Lechem – poświadczyła zgodnie z prawdą.

– I co teraz? – zapytał tato.

– Będę je sklejał – oświadczył mężnie książę Lech.

Niestety, szybko okazało się, że kleją mu się palce. Mama z tatą popatrzyli na niego i…zabrali się do roboty. Tym razem chorągiewki powstawałY w ekspresowym tempie. Zanim zapadł zmrok, okna i balkon były udekorowane,   a szczęśliwy książę Lech chrapał w najlepsze. Może śnił mu się kołujący wysoko na niebie orzeł z biało-czerwoną chorągiewką w dziobie? Kto to wie?

• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

Proponujemy zadanie następujących pytań:

− Jak Olek świętował Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej?

− Jakie kolory ma flaga Polski?

− Jaki ptak jest symbolem narodowym Polski?

− Co sklejał Olek w domu z rodzicami?

− Co udekorowali rodzice chorągiewkami?

− Po co ludzie dekorują flagami swoje domy?

− Jak się nazywa kraj, w którym mieszkamy?

5. „Polska w kolorach” – zajęcie plastyczne. Wypełnianie konturu obrazu Polski. Dziecko odrywa kawałeczki plasteliny formując z nich kuleczki i wypełnia nimi kontur Polski: białym kolorem od góry, czerwonym od dołu.

Pomoce: Kontur Polski namalowany na dużym brystolu lub wydruk A4, plastelina w kolorach białym i czerwonym. Jeśli nie macie dostępu do drukarki – zróbcie własną flagę, z wykorzystaniem kredek lub farb.

6.Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

Pomoce : Lusterko dla dziecka.

Podajemy dziecku lusterko. Demonstrujemy prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

• Kolory flagi – podajemy kolory flagi. Gdy mówimy biały – dziecko unosi język do góry, w stronę nosa, gdy mówimy czerwony – opuszcza język na dolną wargę.
• Chorągiewki – tak jak chorągiewki poruszają się na wietrze, tak dziecko porusza językiem po górnej wardze, od jednego kącika ust do drugiego.
• Lech, Czech, Rus jadą na koniach – dziecko naśladuje osobno stukot kopyt koni każdego z bohaterów legendy. Przykleja szeroko ułożony język do podniebienia i odbija go, jednocześnie ściągając wargi w dziobek i rozciągając szeroko.
• Orzeł – dziecko wysuwa język do przodu, unosząc jego czubek do góry, i porusza nim na boki, tak jak orzeł swymi skrzydłami.
• Wędrówka po Polsce – przy szeroko otwartej jamie ustnej dziecko wysuwa język do przodu i porusza nim do góry, w dół, w prawą stronę, w lewą stronę.

7. Spacer po najbliższej okolicy w celu poszukiwania symboli Polski np. na budynkach urzędów, balkonach lub wejściach (godło, flaga).

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 05.05.2020 r.

Temat Dnia: „ Przyroda w mieście ”.

Dzisiejsze zajęcia są inspiracją do samodzielnego prowadzenia obserwacji przyrodniczych przez dzieci, do poznawania świata przyrody w najbliższym otoczeniu – miejscu zamieszkania oraz jej mieszkańców – PARK.

1.Wyszukiwanie obrazów oraz ilustracji przedstawiających parki w albumach przyrodniczych. Wyjaśniamy dziecku, że parki to takie obszary, gdzie jest dużo drzew, trawy i gdzie można odpocząć.

Poniżej prezentujemy zdjęcia parków. Zachęcamy by dziecko samo opowiedziało , co widzi na zdjęciach.

2.„ Odgłosy przyrody” – Ćwiczenia ortofoniczne.

Dziecko  powtarza za rodzicem.: bzyczenie osy (bzzz, bzzz), odgłos wiatru (fiu, fiu), chód konia (kląskanie). Odgłosy mogą być powtarzane w różnych kombinacjach (np. odlot ptaków – śpiew ptaków – chód konia).

3.„ Odpoczynek na łonie natury” – zabawa relaksacyjna.

Pomoce: Nagranie muzyki relaksacyjnej (odgłosy lasu i śpiew ptaków), odtwarzacz CD.

Prosimy, aby dziecko razem z nami położyło się wygodnie na plecach i posłuchało naszej opowieści z zamkniętymi oczami (w tle słychać ciche dźwięki muzyki).

Postanowiliśmy wspólnie wybrać się do lasu. Spakowaliśmy nasze plecaki i dziarsko wyruszyliśmy przed siebie. Wsiedliśmy do pociągu, który zatrzymał się w małej miejscowości. Ponieważ dzień był słoneczny, zrobiliśmy sobie spacer. Po dotarciu na miejsce naszym oczom ukazała się piękna i cicha polana. Nie było tam nikogo. Słychać było tylko śpiew ptaków i szum drzew. Rozłożyliśmy koce i położyliśmy się na nich, obserwując, jak na niebie wolno przesuwają się chmury. Zasnęliśmy. Po jakimś czasie obudziło nas kapanie kropel deszczu. Szybko zebraliśmy nasze rzeczy i pobiegliśmy do pociągu, który zawiózł nas do naszej miejscowości. To była cudowna wyprawa!

Otwieramy oczy a dziecko opowiada o swoich wrażeniach (co słyszało, czy to było przyjemne, jak się czuło). Może naśladować poszczególne etapy opowieści (np. pakowanie plecaka, spacer, leżenie na kocach, bieg).

4.„ Motyle”- prezentujemy obraz – ilustrację motyla.

Pytamy:

– Czy wiesz, co przedstawia ta ilustracja? 

– Jak nazywa się ten  motylek?

Prosimy o wysłuchanie ciekawostki przyrodniczej pt. ” Cytrynek”:

Pierwszym motylem, którego zobaczysz wiosną, na pewno będzie cytrynek. Bardzo łatwo zauważyć jego żółte skrzydełka z pomarańczową plamką.

Czy  domyślasz się, skąd wzięła się jego nazwa? On nie tylko wygląda jak cytryna. Jego skrzydełka także pachną tak jak ona! Gdy przyjrzymy się im z bliska, zobaczymy, że mają cieniutkie kreseczki.

Zachęcamy dzieci do obejrzenia krótkiego filmiku przyrodniczego o Cytrynku:

A teraz piosenka: W tym tygodniu proponujemy  byście nauczyli się piosenki pt. „Motyle” sł. M. Kozik.

Wspólnie słuchamy i uczymy się melodii oraz słów nowej piosenki.

                                         1.Motyle barwne plamki mają,

Motyle tańczyć też potrafią.

Czasami lasy odwiedzają.

Na łące dziś odpoczywają.

Ref.:

Motyle, motyle,fruwają, fruwają

i tańczą i tańczą

śpiewają , śpiewają, śpiewają.

2.Pszczółki, koniki spotykają.

Mrówki, biedronki podziwiają.

Cytrynowe skrzydełka mają

I tęczowe też bywają.

Ref.:

Motyle, motyle, fruwają, fruwają

i tańczą i tańczą

śpiewają , śpiewają, śpiewają

Nauka refrenu piosenki fragmentami metodą ze słuchu. Na początku śpiewamy razem z dzieckiem.

6.Ćwiczenia grafomotoryczne pt. „ Motyl”.

Zadaniem dziecka jest obrysowanie konturów motyla przez połączenie linii wzoru oraz pokolorowanie według własnej inwencji.

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 06.05.2020 r.

Temat Dnia: „ Warszawa – nasza stolica ”.

Dziś dzieci zostaną zapoznane z  baśniowym wątkiem  powstania naszej stolicy – Warszawy oraz jej herbem  warszawską Syrenką. Jednocześnie poprzez wykonywanie prac plastycznych o określonej tematyce będą rozwijały swoje zdolności twórcze.

1. „ Herby miast” – rozmowa wspatra ilustracjami herbów różnych miast Polski .

Na początku wyjaśniamy dziecku, że herb to inaczej symbol – odznaka miasta. Każde miasto ma taki znak z którym związana jest jego historia i dzięki któremu jest rozpoznawalne wśród innych. Demonstrujemy  herby różnych miast i prosimy  by dziecko opowiedziało, co przedstawiają i co mogło być przyczyną, że mają w swoich herbach takie elementy.

2.Każdy z nas zna zapewne choć jedną warszawską legendę. Legenda o „ Warsie i Sawie” w sposób baśniowy opowiada jak powstała Warszawa oraz skąd wywodzi się jej nazwa. Dziś zachęcamy do przeczytania dzieciom opowiadania na podstawie legendy autorstwa Wandy Chotomskiej.

Dawno temu, kiedy nasz kraj pokrywała nieprzebyta puszcza, w samym jej sercu nad Wisłą żył młody rybak o imieniu Wars. Pewnego dnia gdy szedł nad rzekę by zarzucić sieci usłyszał piosenkę:
Siedem Fal mnie strzeże i siedem błyskawic.
Kto się ich nie lęka, niech się tutaj zjawi.
Piosenkę śpiewała dziewczyna, która głos miała tak piękny i dźwięczny, że
Wars nie zawahał się ani chwili.
– Niczego się nie boję! – zawołał. Wskoczył do swej łodzi i popłynął. Jednak ledwie odbił od brzegu rozpętała się straszliwa burza.
– Roztrzaskamy ci wiosła! – syczały błyskawice.
– Porwę twoje sieci na strzępy ! – ryczał wicher.
– Zatopimy łódź! – groziły fale.
Ale Wars płynął tak szybko, że ani wicher, ani fale, ani błyskawice nie mogły go dogonić. Kiedy był już na samym środku rzeki, wśród wzburzonych fal ujrzał dziwną postać: pół rybę – pół dziewczynę. Była to syrena. Zdziwił się Wars. Podpłynął bliżej. Wyciągnął rękę. Syrena podała mu tarczę i miecz i powiedziała:
– Mam na imię Sawa. Teraz ty broń mnie, rzeki i miasta.
A potem było jak w bajce żyli długo i szczęśliwie dzielny Wars i piękna Sawa a zgoda syreny na małżeństwo z człowiekiem sprawiła, że rybi ogon zamienił się w nogi.

Legenda ta głosi, że byli tam kiedyś dzielny Wars i piękna Sawa a na ich pamiątkę i od ich imion powstała nazwa miasta… Warszawa.

Porozmawiajmy teraz na temat treści legendy. Pomocne będą poniższe pytania, które możemy zadać dziecku podczas rozmowy:

– Jak miał na imię rybak, który mieszkał nad rzeką Wisłą?
– Kogo Wars ujrzał wśród wzburzonych fal?
– Jak miała na imię syrena, którą ujrzał Wars?
– Jakie przedmioty dostał Wars od Sawy?
– Jak nazywa się miasto, które znajduje się w miejscu, gdzie spotkali się Wars i Sawa?

Jaki herb ma Warszawa?

 

3.Warszawa i najważniejsze miejsca – pokaz Warszawy na mapie i zdjęć przedstawiających ważne miejsca w stolicy: Pałac prezydencki, Sejm, Zamek Królewski, Pałac Kultury i Nauki, pomnik Syrenki oraz Ogród Saski i Pomnik Nieznanego Żołnierza. Zachęcamy do wspólnego wyszukiwania zdjęć stolicy Polski oraz jej zabytków  w domowych biblioteczkach i wspólnych rozmów z dziećmi.

4.„ Warszawska Syrenka”- wyklejanka – techniki łączone. Pastelami rysujemy kontury syrenki, smarujemy ogon klejem i przyklejamy muszelki oraz sypiemy brokatem . Tarcze i miecz smarujemy klejem i posypujemy złotym brokatem ( tarczę oraz miecz dziecko może wykleić wykorzystując folię aluminiową). Pozostałą część syrenki malujemy  kredkami pastelowymi.

Pomoce: kontur syrenki, klej, złoty brokat, muszelki, cekiny, lub folia aluminiowa, kredki pastelowe. Poniżej prezentujemy wzór, ale każdy może mieć inny pomysł.

5. Na zakończenie proponujemy wspólne śpiewanie nowej piosenki pt. ” Motyle”

 

Oto prace plastyczne wykonane przez naszą Natalkę:

 

 

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 07.05.2020 r.

Temat Dnia: „ Kolory flagi ”.

 

Dziś utrwalamy i poznajemy polskie symbole narodowe : FLAGA POLSKI.

1. ” Nasza flaga” – utrwalenie informacji na temat flagi Polski.

Zaprezentowanie dziecku flagi Polski ( przypomnienie i utrwalenie ). Oglądanie zdjęć z uroczystości, np. państwowych, na których jest widoczna flaga naszego kraju.

Ciekawostki do przeczytania :

Flaga Polski jest z nami we wszystkich ważnych chwilach. Podczas wydarzeń podniosłych i uroczystych, ale także w dni żałoby po stracie wybitnych i odważnych Polaków, w momentach wzruszeń i radości. 2 maja od 2004 roku, co roku obchodzimy Dzień Flagi. Każdy z nas może uczcić Biało-Czerwoną poprzez jej wywieszenie np. w oknie lub na balkonie swojego mieszkania. To święto, ma wyrażać szacunek do flagi i propagować wiedzę o polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych.

Flaga państwowa – flaga, której mogą używać zarówno władze i instytucje państwowe, jak również obywatele i instytucje prywatne.

Flaga państwowa z godłem – drugi wariant polskiej flagi państwowej. Ma dwa pasy poziome – u góry biały, u dołu czerwony, i herb Rzeczypospolitej Polskiej, nazywany obecnie godłem państwowym Rzeczypospolitej Polskiej, pośrodku pasa białego.

Zapraszam do skorzystania z publikacji zamieszczonej w poniższym linku  pt. „Biało – Czerwona”– korzystając z bogatych materiałów można w sposób uproszczony opowiedzieć dziecku i przekazać informacje oraz zdjęcia związane z flagą naszego państwa.

http://www.kuratorium.waw.pl/pl/dyrektor-i-nauczyciel/informacje-biezace/11343,Dzien-Flagi-publikacja-Bialo-czerwonaquot.html

2.„ Flaga Polski z rolek ” – zajęcie plastyczne

Pomoce: rolki po papierze toaletowym, nożyczki, taśma samoprzylepna, farba plakatowa w kolorze białym i czerwonym, pędzle, klej, arkusz niebieskiego papieru – wielkość A3 ewentualnie dziecko może przygotować takie tło poprzez pokolorowanie na niebiesko kartki z bloku rysunkowego tej samej wielkości, słomka lub patyczek.

Najpierw przecięliśmy rolki po papierze toaletowym na połówki, następnie w  skupieniu zabieramy się do malowania. Kawałki tektury pod wpływem mokrej farby mogą tracić swój kształt, dlatego kiedy wyschną, wkładamy je na pół godziny do niepoprzecinanych rolek, żeby się z powrotem zaokrągliły. Na koniec każdą z rolek przyklejamy taśmą samoprzylepną do kartki z bloku. Tak otrzymujemy piękną flagę, która wygląda tak, jakby falowała na wietrze.

3.Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej pt. „ Moja Ojczyzna”.

Czytamy  wiersz. Powtarzamy go, a dziecko za nim, fragmentami:

Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

Spoglądam na flagę,

jak dumnie powiewa.

„Kocham Cię, Ojczyzno”

serce moje śpiewa.

Ho, ho, ho, he, he, he!

Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

Kocham wioski, miasta,

kocham lasy, góry!

I Morze Bałtyckie,

i jeszcze Mazury…

Ho, ho, ho, he, he, he!

Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

Kocham hymn, nasz język

i Orła Białego.

„Kocham Cię, Ojczyzno!”

– płynie z serca mego.

Ho, ho, ho, he, he, he!

Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

A za kilka lat,

kiedy będę duży,

chciałbym całym sercem

Tobie, Polsko, służyć!

Ho, ho, ho, he, he, he!

Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

4.Zabawa naśladowcza w parach pt. „Chorągiewki na wietrze”. Jedna osoba ( mama lub tata) jest chorągiewką a druga ( dziecko) wiatrem. Dziecko – wiatr nadyma policzki i dmucha z całej siły natomiast rodzic – chorągiewka z podniesionymi rękami porusza się na wietrze. Następnie zamieniamy się rolami. Ćwiczenie powtarzamy z dzieckiem kilkakrotnie.

 

Propozycja zabaw do wykorzystania

w domu w dniu 08.05.2020 r.

Temat Dnia: „ Polskie symbole narodowe ”.

 

Wspólnie z dziećmi utrwalamy znajomość własnego imienia, nazwiska oraz adresu zamieszkania.

1. „ Jak się nazywasz?” – prosimy aby dziecko przedstawiło się oraz podało swój adres zamieszkania. Wyjaśnijcie dziecku , dlaczego warto to wiedzieć i kiedy takich informacji nie należy podawać np. nieznajomemu.

2. Słuchanie wiersza E. Stadmüller pt. „Kim jesteś?”.

Proszę o przeczytanie dzieciom utworu, a następnie rozmowę o na temat jego treści wykorzystując pytania poniżej.

– Czy wiesz, kim jesteś?

– To oczywiste!

– Co jest Ci bliskie?

– Znaki ojczyste.

Ojczyste barwy

– biało-czerwone,

ojczyste godło

– orzeł w koronie.

Ojczyste w hymnie

Mazurka dźwięki,

no i stolica

– miasto Syrenki.

I jeszcze Wisła,

co sobie płynie raz po wyżynie,

raz po równinie,

i mija miasta prześliczne takie.

Już wiesz, kim jesteś?

– Jestem Polakiem.

Rozmowa na podstawie wiersza wsparta pytaniami:

– O jakich znakach ojczystych jest mowa w wierszu?

– Jakie są nasze barwy narodowe?

– Jak wygląda nasze godło?

– Jaka się nazywa najdłuższa rzeka w Polsce?

– Kim jesteśmy, jeśli mieszkamy w Polsce?

 3. Słowa po polsku – zabawa doskonaląca percepcję słuchową.

Wypowiadamy szereg wyrazów umieszczonych poniżej zarówno w języku polskim jak i angielskim. Zadaniem dziecka jest klasnąć, kiedy usłyszą słowo w języku polskim.: hello; love; Polska; wather; good morning; flaga; dog; cat; godło; Mazurek Dąbrowskiego

4. Znajdź zakreśl flagę Polski – zabawa wzrokowa z wykorzystaniem karty pracy umieszczonej poniżej.

Pytamy dzieci, czy pamiętają jakie kolory znajdują się na polskie fladze. Jaki kolor jest na górze flagi, a jaki na dole. Następnie na karcie pracy wskazują polską flagę.

4. Podsumowanie tematyki tygodnia.

Czytamy zdania, dzieci je kończą, podając poprawne odpowiedzi.

– Kraj, w którym mieszkam, to…

– Godło Polski przedstawia…

– Flaga polski ma dwa kolory:…

– Gdy słyszymy hymn, musimy…

– Nasze symbole narodowe to…

5. Kokarda narodowa – kotylion z biało-czerwonych serduszek.

W ostatnich latach tradycją stało się noszenie biało- czerwonych kokard podczas majowych świąt. Zachęcam do stworzenia prostego kotylionu z serduszek.

Do pracy potrzebujemy: białe i czerwone kartki bloku technicznego nożyczki; klej; szablon serduszka.

 

poniedziałek 11.05.2020

Temat tygodnia: ŁĄKA W MAJU

Temat dnia: MIESZKAŃCY ŁĄKI

Dzień dobry! Witamy wszystkie dzieci i rodziców i zaczynamy nowy tydzień. W ciągu najbliższych dni będziemy podglądać, co dzieje się w maju na łące. Dzisiaj poznamy jej mieszkańców. Zapraszamy, zaczynamy!

• Przejrzyjcie swoją domową biblioteczkę – może znajdą się książki z obrazkami łąki i jej mieszkańców. A może byliście kiedyś na łące i robiliście zdjęcia? Może widać na niech jej mieszkańców? Czy wiecie, jak się nazywają?

 

• Ćwiczenia oddechowe „Motyle nad łąką”. Dorosłych prosimy o przygotowanie motyli z kolorowego papieru (nie większe niż 3×3 cm)i słomek do napojów (jeśli nie macie drukarki, wystarczy przyłożyć kartkę papieru do ekranu z powiększonym/pomniejszonym konturem motyla i odrysować; papier może być biały, a potem dzieci mogą pokolorować motyle po swojemu.

Zadanie polega na przeniesieniu papierowych sylwet motyli na obrazek łąki za pomocą słomek. Dziecko kładzie słomkę na sylwetach motyli, wciąga powietrze i w ten sposób przenosi sylwety na łąkę – czyli np. zieloną kartkę papieru.

 

• Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę (przygotujcie Państwo lusterko, demonstrujcie dzieciom prawidłowe wykonanie ćwiczenia).

– Bocian i żaba – dziecko naśladują dziób bociana, ściągając wargi mocno do przodu, otwiera je i zamykają, a następnie rozciąga szeroko wargi jak żaba, która jest zadowolona, że schowała się przed bocianem.

– Biedronka ma dużo kropek – dziecko rysuje czubkiem języka kropki na podniebieniu, przy szeroko otwartych ustach, unosząc język do góry.

– Kret – tak jak kret wychodzi ze swego podziemnego domku, tak dziecko unosi język do góry, w stronę nosa, a potem znów chowa za górnymi zębami.

– Pszczoła – dziecko naśladuje bzyczenie pszczoły: bzzz, bzzz, bzzz.

– Motyl – jak motyl porusza skrzydłami, tak dziecko porusza naprzemiennie językiem od jednego do drugiego kącika ust.

– Konik polny – tak jak konik polny skacze w górę i w dół, tak dziecko otwiera szeroko usta i językiem skacze za górne zęby i za dolne zęby. W tym ćwiczeniu język nie wychodzi przed zęby.

 

• Zabawy ruchowe

„Poruszamy się jak…” – dziecko pokazuje, jak poruszają się mieszkańcy łąki (można na zaimprowizowanym instrumencie, np. dwóch łyżkach, wystukiwać różne rytmy)

motyl – dziecko biega i macha rękami,

konik polny – dziecko skacze obunóż,

bocian – dziecko unosi zgięte w kolanach nogi wysoko do góry,

żaba – dziecko podskakuje jak żaba (z przysiadu podpartego).

 „Ślimak” recytujecie rymowankę i rysujecie spiralną skorupę ślimaka palcem wskazującym, np. na dywanie, w powietrzu, a potem na plecach.

Ślimak, ślimak, wystaw rogi,

dam ci sera na pierogi.

Jak nie sera, to kapusty

– od kapusty będziesz tłusty.

 

• Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej Łąka.(prosimy o przeczytanie dzieciom opowiadania; w trakcie korzystajcie Państwo z fotografii dołączonych do zajęć i prezentujcie je dziecku)

Był piękny majowy dzień i przedszkolaki wybrały się na spacer. Chłopcy bardzo chcieli iść na boisko, żeby popatrzeć, jak trenują piłkarze, ale pani powiedziała, że na łące dzieje się o wiele więcej ciekawych rzeczy.

– Przecież łąka to tylko trawa, nic więcej tam nie ma – zmartwił się Tomek.

– Na pewno są ptaki. Dziadek mi o nich opowiadał – odezwał się Olek. – Może nawet będzie jakieś gniazdko.

– A w gniazdku jajeczka – dodała Ada.

– Postaramy się policzyć na palcach wszystkich mieszkańców łąki. Dobrze? – zaproponowała pani.

Dzieci chętnie się zgodziły i zaczęła się wspaniała zabawa.

– Konik polny! – zauważyła Kasia.

– Ale wysoko skacze!

– A ja widzę biedronki – Małgosia położyła jedną z nich na rączce, a dzieci podeszły bliżej.

– Jaki kolor ma biedronka? – spytała pani.

– Czerwony.

– I ma czarne kropeczki.

– A ja widziałem kopter! – krzyknął mały Jaś.

– Co to jest kopter? – zdziwił się Olek.

– Może chodzi o helikopter? – zapytała z uśmiechem pani. – Chyba wiem, co widziałeś. To z pewnością była ważka. Ważki mają dużą głowę, podłużny tułów i skrzydełka podobne do śmigła.

– O! Lecą następne! – zawołał Piotruś.

– Proszę pani, a tu są dziury!

Wszyscy podeszli bliżej, żeby je zobaczyć. W ziemi znajdowały się głębokie tunele.

– Ciekawe, kto w nich mieszka. Jak myślicie?

– Pająk – powiedziała Zosia.

– A ja myślę, że smok.

Pani wyjaśniła przedszkolakom, że w takich norkach mieszkają myszki nornice i poprosiła dzieci, żeby nie wkładały tam patyków ani nie wrzucały kamieni.

– To jest domek myszki, więc nie wolno zakłócać jej spokoju – powiedziała.

Dzieci zauważyły też kilka kopców kreta, większych niż babki z piasku. Cała łąka tętniła życiem, aż zabrakło paluszków do liczenia pszczółek, trzmieli, kosmatych bąków, skowronków i motyli.

Dzieci zrozumiały, że w maju cała przyroda rozkwita, a na łąkach rosną stokrotki, chabry, maki i wiele innych pachnących kwiatków.

 

• Rozmowa na temat opowiadania i ilustracji

– Jakie zwierzęta dzieci widziały na łące? Czy pamiętacie, gdzie mieszkają niektóre z nich? Kto usypuje kopce, a kto kopie norki?

 

• Skrzat Borówka zaprasza na łąkę. Jeśli chcecie dowiedzieć się, dlaczego łąki są tak ważne dla przyrody i dla człowieka, zapraszamy do obejrzenia filmu.

Borówka  proponuje  wykonanie pracy plastycznej –  można je rozłożyć na kilka dni i doklejać poszczególne elementy; będą potrzebne następujące materiały: karton A4, pasek tekturki falistej (może być kawałek kartonu-opakowania, który „w środku” też jest falisty), kolorowy papier, bibułka – można ją zastąpić kolorowymi serwetkami, które trzeba rozwarstwić, klej, nożyczki, zasuszone trawki. Dzieci mogą dokleić sylwety kolorowych motyli, które dzisiaj były użyte do ćwiczeń oddechowych.

 

wtorek , 12.05.2020

 

Temat dnia:  BIEDRONECZKI

Dzień dobry! Dzisiaj poznamy bliżej jednego z mieszkańców łąki – biedronkę; proponujemy też  kilka ćwiczeń słuchowych i oddechowych, poćwiczymy liczenie i nauczymy się piosenki „Mała biedroneczka”. A na koniec… jeden z odcinków Pszczółki Mai, w którym dzielna pszczółka pomaga odnaleźć dzieci Pani Biedronce. Zapraszamy!

 

• Ćwiczenia słuchowe „Skąd ten dźwięk”?

Poprośmy, by dzieci zamknęły oczy. Następnie ustawiamy się w różnych miejscach sali i wydając dźwięki (np. szum, syczenie), prosimy, aby dzieci wskazały palcem, skąd dochodzi dźwięk. Po wykonaniu zadania, dzieci otwierają oczy, sprawdzają poprawność jego wykonania.

• Ćwiczenia oddechowe „Spokojnie oddychamy na łące”.

Przygotujcie Państwo małą (lekką) książka dla dziecka.

Poproście dzieci, aby położyły się na plecach i wyobraziły sobie, że znajdują się na łące –  nauczą się spokojnie oddychać. Połóżcie na brzuchu dziecka książkę i określcie prawidłowy tor oddechowy: wdech nosem – wydech ustami. Włączcie śpiew skowronka i … dołączcie do dzieci.

 

 

• Jak wygląda biedronka?

Obejrzyjcie zdjęcia przedstawiające biedronki – Jaka jest biedronka?, Jak wygląda?, Ile ma kropek? W Polsce żyje wiele rodzajów biedronek. Te najbardziej znane, czerwone, mogą mieć  dwie kropki albo siedem kropek.

 

 

Więcej informacji i ciekawostek o biedronkach znajdziecie na stronie Parku Narodowego „Bory Tucholskie”  http://www.pnbt.com.pl/ile_lat_ma_biedronka-198,283,612

 

• Osłuchanie ze słowami i melodią piosenki „Mała biedroneczka” (sł. i muz. K. Bożek-Gowik)

 

Posłuchajcie nagrania piosenki i porozmawiajcie o utworze:

– Ile kropek miała bohaterka utworu?

– Kogo spotkała na łące i jakie przygody jej się przytrafiły?

 

 

 

Mała biedroneczka siedem kropek miała,

na łące zielonej wesoło fruwała.

Złapał ją pajączek w swoją pajęczynę.

„Uratuję cię, biedronko, a ty mi coś przynieś”.

 

Ref.: Biedroneczko, leć do nieba,

przynieś mi kawałek chleba.

 

Mała biedroneczka siedem kropek miała,

na łące zielonej wesoło fruwała.

Złapał ją wróbelek, niesie tę kruszynę.

„Uratuję cię, biedronko, a ty mi coś przynieś”.

Ref.: Biedroneczko, leć…

 

Mała biedroneczka siedem kropek miała,

na łące zielonej wesoło fruwała.

Złapała ją żaba i po wodzie płynie.

„Uratuję cię, biedronko, a ty mi coś przynieś”.

Ref.: Biedroneczko, leć…

 

• Rytmizowanie tekstu refrenu piosenki „Mała biedroneczka” – dorosłego prosimy o wystukiwanie rytmu na bębenku (można go zastąpić pudełkiem plastikowym lub tekturowym) – dziecko maszeruje do wystukiwanego rytmu, powtarzając słowa refrenu: Biedroneczko, leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba.

• Ćwiczenia oddechowe „Kropki biedronki”.

Prosimy o przygotowanie dla dziecka: konturu biedronki (można odrysować , przykładając kartkę do ekranu), siedem czarnych kropek (kół), słomkę.

Zadaniem dziecka jest przeniesienie za pomocą słomki kropek/kół na sylwetę.

 

• Zabawa ruchowa

Jeśli nie możecie pójść na spacer, albo był on za krótki, bo zła pogoda, proponujemy zabawę ruchową z wczoraj:

 „Poruszamy się jak…” – dziecko pokazuje, jak poruszają się mieszkańcy łąki (można na zaimprowizowanym instrumencie, np. dwóch łyżkach, wystukiwać różne rytmy)

motyl – dziecko biega i macha rękami,

konik polny – dziecko skacze obunóż,

bocian – dziecko unosi zgięte w kolanach nogi wysoko do góry,

żaba – dziecko podskakuje jak żaba (z przysiadu podpartego).

 

• Film „Pszczółka Maja” – zapraszamy do obejrzenia filmu o dzielnej pszczółce, która z przyjaciółmi pomoże Pani Biedronce odnaleźć dzieci. Po obejrzeniu bajki zastanówcie się, czy Maja poradziłaby sobie sama? Dlaczego udało się szybko odnaleźć małe biedroneczki?

 

 

• Praca plastyczna „Biedronka” – proponujemy dwie wersje:

– pierwsza to biedronki z papieru, które dokleimy na naszej wczorajszej pracy „Łąka” (dorosłych prosimy o przygotowanie konturu biedronek, kropek (mogą być od razu z czerwonego i czarnego papieru lub z białego, który później trzeba pokolorować; odnóża dziecko dorysowuje po policzeniu ich na zdjęciu (ile jest po każdej stronie?) i o pomoc przy wycinaniu.

– druga – to biedronki z łupin orzecha włoskiego; potrzebne będą farby czerwona i czarna, kawałek kartonu, na którym biedronka będzie przyklejona ; odnóża dzieci dorysowują na kartce. Zamiast czarnej farby można użyć czarną plastelinę.

 

 

Życzymy dobrej zabawy i oczywiście czekamy na zdjęcia prac!

 

środa, 13.05.2020

 

Temat dnia: CO DZIEJE SIĘ NA ŁĄCE?

 

Dzień dobry! Dzisiaj będziemy dalej uczyć się piosenki  „Mała biedroneczka”, doskonalić umiejętność liczenia, bawić się i lepić z plasteliny. Zapraszamy, zaczynamy!

 

• Nauka I zwrotki piosenki „Mała biedroneczka”.

Posłuchajcie nagrania i przypomnijcie sobie melodię i słowa refrenu:

 

 

Posłuchajcie jeszcze raz pierwszej zwrotki piosenki. Prosimy dzieci, by powtarzały słowa trzech pierwszych wersów z wyklaskiwaniem, a podczas ostatniego wersu tupią. Zaśpiewajcie  razem pierwszą zwrotkę i refren.

 

Mała biedroneczka siedem kropek miała,

na łące zielonej wesoło fruwała.

Złapał ją pajączek w swoją pajęczynę.

„Uratuję cię, biedronko, a ty mi coś przynieś”.

 

Ref.: Biedroneczko, leć do nieba,

przynieś mi kawałek chleba.

 

• Ćwiczenia graficzne „Sieć pajęcza”.

Będzie potrzebna kartka papieru i marker lub flamaster w ciemnym kolorze.

Dorosły rysuje przecinające się linie główne pajęczyny, na których zaznacza kropkami miejsca, gdzie będą się łączyć linie poprzeczne pajęczyny; rysuje pierwsze 2-3 linie między kropkami, a pajęczynę kończy dziecko.

 

 

• Zabawa dydaktyczna „Rodzina pająków”.

Potrzebna będzie farba w takim kolorze, w jakim mają być pająki,  kostka do gry (jeśli nie mamy, rysujemy na karteczkach kropki od 1 do 6, a później losujemy) i rysunek z pajęczyną

Dzieci odbijają na kartce kciuk zamoczony w farbie tyle razy, ile jest kropek. Po odbiciu kciuków i umyciu rąk dorysowują flamastrami odnóża, czułki i oczy pająków, pamiętając, że pająki po każdej stronie mają cztery odnóża (wcześniej możemy zapytać, czy pamiętają, mogą też policzyć, ile nóg po każdej stronie tułowia ma pająk na zdjęciu).

 

• Zabawa dydaktyczna „Policz, ile jest…”

Przygotowujemy liczmany – makaron muszelki (to muszle ślimaków z łąki; jeśli nie mamy, może być oczywiście coś innego – np. guziki – kropki biedronki), kostkę do gry lub karteczki z narysowanymi kropkami.

Dziecko rzuca kostką (lub losuje karteczkę) i wyjmuje z pojemnika tyle muszelek, ile ona wskazuje.

Jeśli jest więcej dzieci, można wyznaczać kolejność rzucania kostką za pomocą wyliczanki:

Biedroneczko, leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba. Raz, dwa, trzy, rzucasz ty!

Dorosły sprawdza poprawność wykonania zadania.

• Ile zwierząt jest na łące?

Prosimy o zaprezentowanie dzieciom obrazka. Poprośmy, by dzieci:

− opisały, co widzą na obrazku,

− policzyły zwierzęta na obrazku: pszczoły, motyle, żaby i bociany,

− narysowały w ramce odpowiednią liczbę kropek przy obrazkach tych zwierząt (jeśli nie macie Państwo drukarki, prosimy o narysowanie samej ramki, a dziecko niech narysuje zwierzątka, a potem wstali odpowiednia liczbę kropek.

 

 

• Które wianki są takie same?

Zadaniem dzieci jest uważne przyjrzenie się pierwszemu wiankowi; następnie prosimy, by:

− opisały wygląd wianka na pierwszym rysunku,

− odszukały  taki sam wśród pozostałych.

 

• Zabawa ruchowa z elementem skoku – „Z kwiatka na kwiatek”

Prosimy o ułożenie na podłodze w rzędzie jedna obręczy – mogą być zrobione z taśmy, rajstop itp. – to będą nasze kwiatki. Dzieci mają za zadanie, skacząc z nogi na nogę, wskoczyć do każdej obręczy i żadnej nie pominąć. Dorosłych również zapraszamy do zabawy!

 

• Zabawa z pokazywaniem „Lata mucha”.

Dorosły recytuje rymowankę, a dzieci głaszczą części ciała wymienione w rymowance:

 

Lata mucha koło ucha,

lata bąk koło rąk,

lecą ważki koło paszki,

lata pszczoła koło czoła,

 

lata mucha koło brzucha,

lecą muszki koło nóżki,

biegną mrówki koło główki,

pełznie gąsienniczka koło policzka.

 

• Praca plastyczna „Owady na łące”.

Będą potrzebne: plastelina, modelina, ciastolina, masa solna itp., zielona krepina lub zielony papier, nożyczki, tektura lub sztywny karton.

Niżej zamieszczamy przykładowe prace: płaska i przestrzenną. Prosimy Rodziców, by nie pokazywali ich dzieciom, żeby nie ograniczać ich twórczej inwencji. To podpowiedź/instrukcja tylko dla Państwa – ułatwi wybór (figurki płaskie czy trójwymiarowe) i pomoże podpowiedzieć dzieciom sposób wykonania.

Dzieci wyrabiają plastelinę w dłoniach, nadając jej plastyczną formę. Wykonują podobiznę owada mieszkającego na łące: motyla, pszczołę, osę, mrówkę, bąka, żuka, muchę. Wykonują makietę łąki – nacinają zieloną krepinę, umieszczają na niej swoje prace.

Życzymy dobrej zabawy! Prosimy o przysyłanie zdjęć zrobionych podczas domowych zajęć!

 

Miło nam ponownie zaprezentować nowe prace plastyczne, które wykonały dzieci z naszej grupy.

Cieszymy się, że aktywnie korzystacie z naszych propozycji.

 

” Warszawska Syrenka” – prace w wykonaniu Igorka oraz Natalki

 

” Flaga Polski z rolek i nie tylko” – prace w wykonaniu Antosia.

 

I kolejne prace związane z tematem tygodnia pt. ” Łąka w maju”.

 

Praca przestrzenna pt. ” Owady na łące” – wykonana przez naszego Antosia.

 

Piękne prace. Super pomysły. Wszystkim dzieciom gratulujemy i jednocześnie dziękujemy Rodzicom za pomoc i aktywne wsparcie.

 

Czwartek, 14.05.2020 r.

TEMAT DNIA: ” KWIATY MAJOWEJ ŁĄKI”

Dziś w dalszym ciągu poznajemy kwiaty oraz zioła, które najczęściej można spotkać na łące. Dzieci rozwijają i ćwiczą gragomotorykę, pamięć wzrokową , umiejętności zapamiętywania poleceń, spostrzegawczość oraz słuch muzyczny.

1. „Majowa łąka” – zadanie graficzne. Kończymy rysowania łąki. Wyklejanie płatków kwiatów czerwoną i niebieską bibułą lub kolorowanie pastelami  ewentualnie wycinają obrazki główek kwiatów, po zagięciu w odpowiednich miejscach, przyklejanie ich do kartonu.

„ Życie na łące” – Ciekawostka do przeczytania lub opowiedzenia dziecku wraz krótką prezentacją filmową.

Zanim ludzie wycięli większość lasów na terenie naszego kraju, to naturalne zbiorowiska trawiaste, czyli łąki, występowały tylko w dolinach zalewanych regularnie przez rzeki i na wysokich stokach górskich. Drzewa nie mogły tam rosnąć, ponieważ w dolinach niszczyły je powodzie, a w górach warstwa gleby była zbyt cienka, aby korzenie mogły odpowiednio głęboko w nią wrosnąć.

Obecnie łąki występują na terenie niemal całej Polski. Nie porastają ponownie lasem głównie dlatego, że albo są regularnie koszone na siano, albo wypasa się na nich zwierzęta hodowlane. Na łąkach rośnie wielu gatunków traw i innych roślin zielonych.

 Trawy szybko zasiedlają nowe tereny, gdyż ich korzenie i podziemne łodygi rozrastają się bardzo szeroko. Magazynują też wytworzone w liściach składniki pokarmowe, chroniąc je przed zjedzeniem przez roślinożerców. Jednocześnie korzenie służą do rozmnażania – w ten sposób trawy budują zwartą darń. Zgryzanie trawy przez zwierzęta ani jej koszenie nie niszczy tej rośliny; Przeciwnie pobudza ją do lepszego wzrostu.

2. Nauka przypomnienie słów oraz melodii II oraz III zwrotki piosenki pt. „Mała biedroneczka”.

3.Zabawa matematyczna pt. ”Maki, kaczeńce, niezapominajki”.

Liczmany – czerwone, żółte i niebieskie kwiatki wycięte z papieru kolorowego, obręcze w tych kolorach.

Rozsypujemy kolorowe kwiaty na dywanie – łące. Dziecko postępuje zgodnie z  naszym poleceniami:

• segreguje kwiaty ze względu na kolor, wkłada do właściwych obręczy,
• układa rytm z kwiatów rozpoczęty przez rodzica: czerwony, żółty, niebieski, czerwony, żółty…( kolejność zmieniamy dowolnie)
• układają dowolne rytmy według własnych pomysłów.

Dodatkowo możecie pomóc dziecku wykonać proste zadanie graficzne utrwalające pojęcie rytmów matematycznych:

3.„ Wianek dla mamy” – zabawa słowno – ruchowa wsparta krótkim opowiadaniem:

Na majowej łące rosną różnokolorowe kwiaty – unosimy dłonie od podłogi w górę,

pachnące maki, konwalie, fiołki i rumianki –  unosimy dłonie do nosa, robiąc wdech nosem,

Dzieci przyszły na łąkę – wspólny masz po pokoju

i nazrywały kwiatów – naśladujemy ruch zrywania kwiatów,

z których uplotły wianek dla mamy –  robimy  młynek przedramionami przed sobą,

Zaniosły mamie niespodziankę – maszerujemy w miejscu, łącząc dłonie na wysokości piersi,

a mama uśmiechnęła się i mocno przytuliła –  splatamy  ręce na wysokości ramion.

4. „ Zielnik” – Oglądanie ilustracji , kwiatów rosnących wiosną na łące: mak, konwalia, koniczyna, stokrotka, mniszek, niezapominajka, fiołek, bratek. Wspólne opowiadanie i opisywanie wyglądu roślin oraz kwiatów, nazywanie, określanie koloru.

5.„ Wiosenna łąka” – praca plastyczna wykonana na gazie (niebo, trawa) pomalowana wacikami kosmetycznymi zamoczonymi w farbie. Praca przedstawia wiosnę: drzewa- wykonane z bibuły i kwiat wiśni – popcorn ewentualnie kulki z białej waty lub bibuły. Bocian, kwiaty wykonane są z wacików kosmetycznych, inne kwiaty z patyczków kosmetycznych, drucika kreatywnego, słońce, liście, chmury z tęczą wycięte są z papieru.

Pomoce: gaza, waciki kosmetyczne, bibuła, popcorn, papier kolorowy, patyczki kosmetyczne, waciki, farby akwarele – wodne, farby plakatowe, gaza, klej, z białego bloku technicznego A4. Poniżej pomocna ilustracja, która ułatwi Wam wykonanie pracy.

 7. „ Czerwony jak…” – Ćwiczenia językowe.

Dziecko podaje nazwy znanych im kolorów, a następnie podają nazwy przedmiotów, roślin, zwierząt, które kojarzą mu się z tym kolorem, np. czerwony jak jabłko. Może również wymyślać nazwy nowych kolorów, odwołując się do swoich doświadczeń, np. kolor malinowy, kolor plażowy.

 

Piątek, 15.05.2020r.

TEMAT DNIA: ” JAK TU PIĘKNIE I WESOŁO „.

1.Tęczowa łąka” – Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej . Dziecko wskazuje odpowiednie obrazki podczas czytania wiersz i nazywa mieszkańców łąki.

Lśni jak tęcza – łąka w maju.

Kolorów tu tyle!

Na stokrotkach, mleczach, makach

siadają motyle.

 

Z norki właśnie wyszła myszka,

a za nią jej dzieci.

A nad nimi, w stronę stawu

wielki bocian leci.

 

Bąk coś bąknął niewyraźnie,

mocno zawstydzony.

W łapkach przyniósł słodki nektar

dla swej przyszłej żony.

 

Pszczółka bawi się w kolory –

czerwonego szuka.

Gdzieś na samym skraju łąki,

dzięcioł w drzewo stuka.

 

Konik polny już się zmęczył

i gra coraz ciszej.

A do taktu, na rumianku

osa się kołysze.

 

A spod liścia, po łodydze

wspięła się dżdżownica

i rozgląda się po łące,

i wszystkim zachwyca! 

Obrazki: motyli, myszy, bociana, pszczoły, dzięcioła, konika polnego, osy, bąka, dżdżownicy.

2.Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu:

− Jakie zwierzęta występowały w wierszu?  Mocie  przeczytać wiersz jeszcze raz, a dziecko wskazuje i nazywa zwierzęta na obrazkach).

− Czy łąka w maju jest kolorowa czy ponura?

− Które ze zwierząt mieszkających na łące najbardziej Ci się podoba? Dlaczego?

3. „ Jaka jest łąka” – Zabawa twórcza

Nagranie muzyki relaksacyjnej z odgłosami łąki.

Prosimy, aby dziecko przez chwilę wysłuchało nagrania, wyobrażając sobie, że jest na łące. Po wykonaniu tego zadania, prosimy, aby opowiedziało, co na niej widziało lub jaka była ta łąka, Czy były tam bociany? Czy było tam dużo zieleni? Czy był tam niedźwiedź? – które nakierują na tworzenie obrazu.

4. Rozwiązywanie zagadek.Wskazywanie zwierząt, roślin – rozwiązań zagadek wśród innych zdjęć.

Obrazki: bociana, żaby, ślimaka, motyli, maków.

Ma długie nogi i dziób czerwony,

wrócił niedawno z dalekiej strony.

Z żabkami raczej niechętnie gada,

taka to jego największa wada! (bocian)

 

Skaczą zielone po majowej łące,

ogrzewa je ciepłe, wesołe słońce. (żaby)

 

Wolno sunie, hen przed siebie,

nie poprosi o domek ani mnie, ani ciebie.

Ma go ciągle na sobie,

nie służy tylko ku ozdobie. (ślimak)

 

Gdy zaświeci słonko

nad majową łąką,

wesoło latają i kolorowe jak one

kwiaty odwiedzają. (motyle)

 

Z łąki do bukietów trafiają,

i piękny, czerwony kolor mają. (maki)

 

5. ” Słodka pszczółka” – zajęcie plastyczno – techniczne.

Pomoce:biała papierowa torebka, żółta farba, pędzel, czarny karton z bloku papierów kolorowych lub z bloku technicznego, wycięte oczy, dwie białe serwetki tortowe ( małe), czarny wicior lub drucik ( czułki), nożyczki, klej i taśma.

Sposób wykonania:

5. Śpiewanie  piosenki „ Mała biedroneczka” z różnym natężeniem głosu – niektóre fragmenty cicho, a inne głośno.

 

Temat ” Wiosenna łąka” okazał się świetną inspiracją do tworzenia przez dzieci pięknych prac plastycznych i podzielenia się  swoimi talentami.

Pomimo trudnej sytuacji na nudę nie narzekamy…Ale to dlatego, że dzieci i rodziców mamy bardzo kreatywnych i aktywnych. 

Pragniemy zaprezentować kolejne – nadesłane prace nawiązujące tematycznie do obecnej pory roku.

 

Kogo spotkamy na wiosennej łące?

 

Jakie kwiaty oraz zioła rosną na wiosennej łące?

Dziękujemy za przepiękne plastyczne obrazy. Jesteśmy zachwycone ujęciem tematu.

Prace Natalki, Antosia oraz Igorka są SUPER!!!

 

Poniedziałek, 18.05.2020r.

Informacja dla Rodziców Grupy II.

 

Od dnia 18.05 do 29.05 praca zdalna będzie realizowana w zakładce Grupy II w skróconej formie ze względu na urlop nauczycieli.

Poniżej zamieszczamy wybrane propozycje z tygodniowego rozkładu materiału.

Zachęcamy by zaglądali Państwo do zakładek innych grup i korzystali z zamieszczonych zabaw dla dzieci.

Od 01.06.2020 r. propozycje zajęć będą umieszczane w zakładce naszej grupy na bieżąco zgodnie z programem.

 

TEMAT KOMPLEKSOWY TYGODNIA:  „Święto Rodziców”.

 

W tym tygodniu chcemy szczególnie  zaakcentować znaczenie bliskości oraz przyjaźni i miłości w rodzinie. Zainteresować dzieci  życiem członków rodziny, ich pracą oraz pasjami. Wzbudzić emocje bliskości, radości ze wspólnego działania oraz szacunku. Rozwijać ekspresję słowną oraz ruchową poprzez łączenie śpiewu z elementami ruchu. Sprawianie radości bliskim poprzez wspólne wykonanie prac plastycznych o charakterze upominku.

1.„ Rodzinne albumy” – Proponujemy wspólne oglądanie zdjęć i albumów rodzinnych ( zdjęć ze spotkań rodzinnych, wyjazdów rodzinnych, uroczystości rodzinnych itp.).  Zachęcamy dzieci do opisywania oraz nazywania miejsc i sytuacji , w których zostały one zrobione. Podawania imion swoich bliskich oraz wypowiedzi „ Kto wchodzi w skład najbliższej rodziny?”.

2.Rozwiązanie zagadki B. Szelągowskiej pt. „Rodzina”.

Razem mieszkamy: ja, mama, tata.

Mam młodszą siostrę, starszego brata…

Każdy pamięta o urodzinach,

bo taka właśnie jest ma… (rodzina)

3.„ Dzień Rodziców” – słuchanie opowiadania autorstwa E. Stadmüller

Odświętnie ubrani rodzice siedzieli cichutko na widowni, czekając na przedstawienie.

 Tymczasem za kulisami (czyli za szafą) trwały gorączkowe przygotowania do występu.

– Proszę pani – alarmował słoń – odpadła mi trąba!

– Przywiąże mi pani ogonek? – przymilała się małpka.

– Oko mi się odkleja! – denerwowała się żabka.

Gdy wszyscy wreszcie byli gotowi, odezwał się gong (czyli uderzenie w patelnię) i na scenę wyskoczyła mama kangurzyca (czyli Magda w brązowym dresie z doszytą na brzuchu wielką kieszenią).

– Mama kangurzyca każdego zachwyca – recytował Bartek, wskazując na Magdę. – Ma na brzuchu kieszeń, w niej kangurka niesie –  i Magda – hop – wyciągnęła z kieszeni małe, pluszowe kangurzątko. Zaraz za kangurzycą na scenie pojawiły się dwa słonie – duży (Oskar) i mały (Ada).

– A mój tatuś ukochany z drzewa zrywa mi banany – chwaliła się Ada, wachlując się wielkimi szarymi uszami z tekturowych talerzyków.        

– Jedz córeczko moja miła, żebyś szybko mi przytyła – mówił Oskar, dyskretnie przytrzymując trąbę z rury do odkurzacza.

Po słoniach występowały, małpki, żabki, kotki i niedźwiadki. Wszyscy czworonożni rodzice czule przemawiali do swych dzieci, a one chwaliły się swoimi rodzicami. Na koniec Olek, wystrojony w białą koszulę i granatową muchę, wyrecytował: Czy dziecko jest tycie, czy też waży tonę, czy ma długie uszy, czy krótki ogonek, czy ma futro gładkie, w prążki czy też w łaty, ma cieplutki kącik w sercu swego taty. Czy fruwa, czy pływa, czy też pełzać musi, to jest najpiękniejsze dla swojej mamusi. Więc dzisiaj wszyściutkie na świecie dzieciaki ślą swoim rodzicom słodziutkie buziaki. W tym momencie wszyscy razem wyskakiwali na scenę, żeby posłać całuska, ukłonić się, a następnie paść w objęcia widowni.  Kolejnym punktem programu był słodki poczęstunek, po którym rozpoczął się konkurs tańca z rodzicami.

Wygrała Dominika ze swym tatą, bo rzeczywiście byli najbardziej zgraną i zwariowaną parą.

– Musimy poćwiczyć – przekonywał mamę Olek w drodze do domu. Za rok to my wygramy, a jak nie my, to na pewno Ada z tatą.

Pytania pomocne do utrwalenia treści opowiadania:

– Co się działo podczas spotkania rodziców w przedszkolu?

– Jakie postacie występowały w tym przedstawieniu?

– Jaką niespodziankę moglibyśmy przygotować na Święto Rodziny?

– Kto wchodzi w skład twojej rodziny?

– Co lubisz robić z mamą?

– Co lubisz robić z tatą?

4.Portret mojej Rodziny” – praca plastyczna

Pomoce: farby, pędzle, kubeczek na wodę, kartki z bloku technicznego.( pracę można również wykonać przy pomocy kredek pastelowych).

Zadanie polega na namalowaniu członków swojej rodziny.

5.„ Rodzina”- swobodne wypowiedzi na temat obrazka. Krótka pogadanka.

Pytania: Jak myślisz – kto to może być? Czy to może być mama i tata? Dlaczego? Kto jest jeszcze na zdjęciu? Prosimy aby dziecko opisało wygląd przedstawionych osób.

6.„ Mama i tata” – osłuchanie ze słowami i melodią piosenki. Nauka piosenki fragmentami z wykorzystaniem nagrania podanego w poniższym linku:

I. Mama i Tata idą na spacer,

a ja przed nimi biegam i skacze

Mama i Tata idą pod rękę,

a ja im śpiewam taką piosenkę:

Ref:

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

 

II.Tata jest super Mama tak samo,

i miło razem z Tatą i Mamą

Mama i Tata są wniebowzięci,

a ja im dalej śpiewam z pamięci:

Ref:

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Kocham Mamę kocham Tatę i ich razem na dodatek

Zachęcamy do wspólnego śpiewania fragmentami a potem każde dziecko może spróbować już indywidualnie z nagraniem piosenki ( dla ułatwienia).

7.„ Ojciec Wirgiliusz” – zabawa popularna proponowana dla całej rodziny.

 

Ojciec Wirgilisz uczył dzieci swoje,

a miał ich wszystkich 123.

Dzieci zatrzymują się i klaszczą:

Hejże dzieci, hejże ha,

róbcie wszystko, to co ja!

8. Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej pt. „ Jesteśmy razem!”.

Zakwitły maki w ogrodzie.

Mamie je podaruję.

A siostra zrobi laurkę –

sama ją namaluje.

 

Ja tacie umyję samochód

i zrobię to razem z bratem.

Sam raczej bym nie dał rady –

obydwaj kochamy tatę!

 

Każdy zna takie słowo,

ważne dla córki, dla syna.

Oznacza miłość, wspólnotę…

Jakie to słowo?

RODZINA!

Proponujemy krótką rozmowę na podstawie wiersza.

− Co dziecko podaruje mamie?

− Co dzieci zrobią dla taty?

− Co to jest rodzina?

− Co można zrobić miłego dla swojej rodziny (samemu, z rodzeństwem)?

9.„ Laurka dla Mamy i Taty” – prosta laurka z seduszkowymi kwiatuszkami.

Materiały i przybory: kolorowy papier, koła o średnicy 2,5 – 3 cm, wycięte serduszka z kolorowego papieru, papierowe serwetki pod filiżankę 11cm., nożyczki, klej.

Sposób wykonania:

Kolorową kartkę papieru formatu A4 przecinamy na pół. Jedną część składamy na pół- to będzie baza laurki. Papierową podkładkę pod filiżankę przecinamy na pół. Dziurkaczem ozdobny w kształcie koła wycinamy 3 środki kwiatków natomiast serduszkiem wycinamy mnóstwo czerwonych serduszek.( jeśli nie macie dziurkacza możemy narysować kontury kół i wyciąć nożyczkami), podobnie serduszka. Kółka oklejamy dookoła serduszkami i powstają nam tym sposobem piękne kwiatuszki.Z zielonego papieru wycinamy łodyżki i doklejamy do przygotowanych kwiatków. Możemy dodać kilka paseczków jako liście. Całość przyklejamy w środku, przeciętej na pół papierowej serwetki. Serwetkę składamy na 3 części i przyklejamy do laurki.

I gotowe! Laurka dla Mamy i Taty prezentuje się naprawdę słodko. 

10.„ Moja Rodzina” – ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza      B. Szelągowskiej pt. „ Moja rodzina”.

Przeczytajcie  treść wierszyka prosząc dziecko by powtarzało fragment tekstu: ta, to, ti, ta, ti, tom! Kocham ciebie i nasz dom.

Piękny uśmiech, dobre serce;

wszystko umie zrobić sama.

Kocha mnie najbardziej w świecie.

To jest właśnie moja mama!

Ta, to, ti, ta, ti, tom!

Kocham ciebie i nasz dom.

Zawsze chętnie mi pomagasz,

kiedy jesteś obok, tato.

Z Tobą czuję się bezpiecznie.

Kocham Ciebie właśnie za to!

Ta, to, ti, ta, ti, tom!

Kocham ciebie i nasz dom.

Dom to miejsce wyjątkowe.

Może być na końcu świata!

Najważniejsza jest rodzina,

czyli mama, ja i tata!

Ta, to, ti, ta, ti, tom!

Kocham mamę, tatę, dom.

11.„ Jestem muzykantem” – zabawa muzyczno – ruchowa ze śpiewem wspólna dla całej rodziny.

Podczas śpiewania refrenu wszyscy naśladujemy  grę na danym instrumencie. W kolejnych refrenach dodaje się wszystkie instrumenty z poprzednich refrenów.

Życzymy dobrej zabawy!

 

Dzień dobry! Nowy tydzień zaczynamy od podziękowań dla Igorka i Jego Rodziców za aktywny udział w zajęciach online i przysłanie kolejnych pięknych prac: pszczółki i bukietu dla Rodziców!

 

 

26 maja 2020

ŚWIĘTO NASZYCH MAM!

 

Szanowne Panie, Drogie Mamy!

W dniu Waszego święta życzymy radości, zdrowia i samych dobrych chwil podczas wypełniania tej pięknej życiowej roli.  

 

 

Piosenka dla Mamy

 

Proponujemy wspólne świętowanie – prosimy tatusiów lub  babcie o pomoc dzieciom w przygotowaniu niespodzianki dla Mam – wesołych maślanych ciasteczek. A może zrobicie je wspólnie – całą rodziną?!

 

WESOŁE MAŚLANE CIASTECZKA

Produkty na około 25 sztuk (pamiętajmy, aby składniki były w temperaturze pokojowej):

2 i 1/3 szklanki mąki
1 płaska łyżeczka sody
szczypta soli
kostka miękkiego masła (200g)
2/3 szklanki cukru
1 jajko
3/4 łyżeczki aromatu śmietankowego
200g smarties lub lentilek (5x38g)

 

1. Wymieszać razem mąkę, sodę i sól.
2. Masło utrzeć z cukrem (około 3-4 minuty). Zmniejszyć obroty miksera i dodać jajko oraz aromat, miksować przez chwilę, aż składniki się połączą.

Kolejny punkt to zadanie specjalnie dla dzieci:

3. Dodać mąkę i wymieszać (można ręcznie). Z ciasta formować kulki, układać je na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i lekko spłaszczać. W każde ciasteczka lekko wcisnąć 6-7 cukierków. Piec w temperaturze 170^oC (z termoobiegiem) przez 14 minut.

(Źródło: https://malacukierenka.pl)

Ciasteczka można podać z mlekiem lub kakao.

 

Życzymy dobrej zabawy i udanego świętowania!